Waarin Teleton een banaan wegmoffelt…..

Met de komst van de verwarmde pool en de daarin drijvende gepersonaliseerde Emerald Executive Teletontuby’s was een bezoek aan Aquatica wat minder urgent. Bovendien hadden we heel even gewacht omdat er een hele kleine kans was dat de kinderen Hamersma met hun pappa en mamma een dagje met ons zouden gaan dobberen. Mits ze tijd over en toch niks beter te doen hadden. Als Floridavakantie-expert had Teleton vanaf het begin al het idee dat de Hamersmaatjes tijd te kort zouden komen. Met twee van die kleine hummeltjes kunnen ze al best een druk programma afwerken maar daarin is helaas geen plaats meer voor het waterpark der waterparken. Zelfs niet als ze voor een vriendenprijsje toegang tot het park kunnen krijgen!

Dus gingen wij met zijn blote tweetjes. Bij tijds op, een beetje avanceren want de weers-voorspeller had afternoon showers beloofd. Teleton stond nog te douchen toen de Landlord met een naar later bleek, belangrijke dienstmededeling aan de skype kwam. “Hij begrijpt vast wel dat het niet decent is om dan het gesprek te aanvaarden” had Teleton bedacht en bovendien; zo dringend kan het toch niet wezen dat hij schuimend en druppelend door het hele huis gaat banjeren. Teleton was nog maar net droog achter de oren toen de familie Staalstra van de overkant een berichtje stuurde. Of we thuis waren voor de overdracht van wat overtollige mondvoorraad…! Zij vertrekken vandaag voor een kort maar volledig verzorgd verblijf in één van de Disney resorts, voor zij donderdag weer op huis aan vliegen.

Het is natuurlijk zonde om al dat kostelijke lekkers in de groene kliko te knallen, dus aanvaarden wij het aanbod. Als dank deed Wijnie er nog een blik Goudse stroopwafels bij. Dus de eerste de beste Senseozoeker die zich nu in de Country Creek meldt, weet wat er bij de bak pleur geserveerd wordt! In de goodbye bag bevond zich tevens een tube fruitmousse waarmee Teleton onmiddelijk mogelijkheden voor de Smoothiebar zag. En terecht…..in combinatie met een gespikkelde banaan, een kleine sachet lime, een dot yoghurt en een kwak ijscubes hebben we het eerste succesnummer al op de menukaart staan!

De Staalstraatjes vertrokken. Nu nog even skypen en dan gaan we naar Aquatica. Landlord himself op het scherm. Voor 2015-2016 zijn wij reeds onder de pannen maar hij opende de onderhandelingen over het lange verblijf in 2016-2017 en de eventuele short stay van komend jaar. Wij zeggen: Arjan for President want we mogen zelf ook graag over de wat langere termijn nadenken. Over en weer moet er wat gepast, gemeten, gewikt en gewogen worden, maar (zo gek…!) ik heb het idee dat we er best weer eens uit zullen komen. Zodra het Habemus Villa klinkt, zien de lezers de witte rook wel uit Teleton’s oren komen!

En zo kwam het dat we een uurtje later dan gedacht het vrijwel lege parkeerplein van Aquatica opdraaiden. Naast ons probeerde een man onder de parkeerkosten uit te komen. Met een stalen gezicht presenteerde hij zijn kartonnen pasje, maar kennelijk was het geen annual pass. De parkeerboy gaf geen krimp en met veel gezucht en gesteun werd er uit het vooronder nog een bundeltje dollars getoverd waarmee de heffing werd voldaan. De parkeerman mompelde iets van “Sorry about that, it took a while but the guy paid….” Teleton lachte eens vriendelijk, de parkeerman kon natuurlijk niet weten dat hij juist op zulke calamiteiten zit te vlassen. Dat K wartaalverhaal moet per slot van rekening ergens mee worden gevuld. Een welgemeend “Never mind…” viel de man ten deel. Hij scharrelde nog wat in zijn hokje met onze jaarpas en de verplichte identitieitskaart, draaide de nul-bon uit de kassa en overhandigde de hele handel aan Lidy. “One moment…,”mompelde de parkeerman terwijl hij een felgekleurd papier onder de ruitenwissers frommelde. “Enjoy your swim…..” Eenmaal bij het parkeerterrein werden wij in de Emerald Executive Lane gedirigeerd. Waarschijnlijk hebben de Emerald Executive parkeerders een slechte reputatie want er stonden twee figuren bij een parkeerplaats recht tegenover de ingang druk aanwijzingen te geven. Teleton denkt dat hij er wel drie Camry’s in had gekregen maar hij gebaarde toch dat hij de hulp erg op prijs stelde. Thumps up for Aquatica want over het servicelevel hoef je je geen enkele zorg te maken!

Als je je maar wel aan de regels houdt, dat dan weer wel. Bij de tassencontrole stonden een paar families klaar om gevisiteerd te worden. Tip van Ton: Als je alle ritssluitingen van je rugzak stijf gesloten houdt, ruiken de controleurs je contrabande al van een kilometer afstand. De sukkelaars voor ons zetten de tassen met alle ritsen potdicht op de inspectietafel en staarden stom voor zich uit. Met engelengeduld vroeg de controleur hen  bij iedere rits vriendelijk om deze te openen. Topcabaret waar Teleton wel pap van lust. Ze begon met de ritsen van de vakjes waar natuurlijk nooit een footlong sandwich in kan zitten. En zo werkte ze langzaam naar het grote vak in de tas toe…..de drager van de rugzak wordt steeds nerveuzer gedurende dit proces. De glimlach van de controleur werd met de seconde groter. O, o…lichaamstaal is internationaal!

Aangekomen bij de onvermijdelijke stapel sandwiches, wijst de controlemedewerker vriendelijk, beleefd maar zeer beslist op de lange lijst van verboden handel: geen fruit, geen sandwiches, geen familiezakken chips of popcorn en ook geen 2-literflessen cola. En denk maar niet dat een discussie zinvol is. Je komt er gewoon niet in met je voedselbank!

Teleton heeft nog geeneens geen ritsluitingen in de strandtas waarin wij onze kaboodle meesjouwen. Twee kleine flesjes water in een thermotasje met een koelelement. Een halve rol zoute koekjes en een handje drop en een flacon zonnebrand.Dat is het wel. Natuurlijk heeft hij ook wel een banaan bij zich voor de kleine trek, maar die zit veilig in zijn broek-zak…….

Terwijl hij het park inliep, neuriede hij het bekende smokkelaarslied van Johnny Hoes. Er was weer ruimte zat, zo bleek al snel. Wat dat betreft hadden de kinderen Hamersma hun hart op kunnen halen! Het dobberen was weer als vanouds, het gooi en smijtwerk in de wildwaterbaan ook. En dan vond Teleton ook nog even tijd om even met zijn nieuwe Kameraadje te speulen. Liefhebbers genieten even van de beelden. Let op: het zijn collectors items want zoveel Teleton wordt zelden vertoond!

Endless legs….. Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

He’s black! Diavoorstelling weergeven Alles downloaden

Na een paar rondjes meldde Teleton zich weer bij Lidy waarna wij ons een paar uurtjes in de Croma bruin lieten bakken… met de wonderoortjes in, dat dan weer wel! Wat hij d’r dan wel niet op heeft, vraagt de nieuwsgierige lezer zich af. Het was wisselend bewolkt maar het zonnetje scheen af en toe fel dus kneep Teleton wel een oogje toe terwijl The Boss zijn lijflied met de onnavolgbare tekst luidkeels tegen zijn trommelvliezen blies: 

                               He was just blinded by the light
Cut loose like a deuce another runner in the night
Blinded by the light…………….

Mama always told me not to look into the sights of the sun
Whoa, but mama that’s where the fun is!

Wij genoten van de zon, het witte zand en het briesje, namen een stout koekje, dronken onze meegebrachte flesjes water leeg en peuzelden onze illegale banaan op die in zijn schuil-plaats wel heel erg gespikkeld was geworden maar die (waarschijnlijk juist daardoor) zelden zoeter smaakte……..!